Skip to main content Skip to footer

De gestoofde hardloper

Zoals gewoonlijk waren Iet, Mark en ik de zogenaamde kwartiermakers. We moesten een plek zien te vinden,(spoiler: Iet) en allerlei meubilair en foerage meenemen.

Nou wist ik een filiaal van Bever Zwerfsport aan de Woldweg 14 in Appingedam. En na samenspraak met de eigenaar,(spoiler: Mariska) , kon ik 4 klapstoelen, een klaptafel en een schaduwzeil scoren. En als welkomstgeschenk een jerrycan voor water, want ja, al dagen was bekend dat de temperatuur rond de 30 graden zou liggen.

Met Wiebo had ik in het materiaalhok nog een partytent gescoord, Jan Krans zorgde voor een bevestigingsbuis voor dat schaduwzeil en Gerry had zoals altijd gezorgd voor een oceaan aan water, uiteraard opgeslagen in flesjes. Bekers mee, suiker mee, melk mee, roerstokjes mee.

Zaterdagochtend waren we om 7.20 al in de weer. We hadden de beschikking over 2 auto’s: die van Mark en eentje van Bart.

Iet was al in Winschoten en haalde de startnummers en regelde een boom. Een boom!! Ja beste lezers, een boom. Voor de jongere lezers: Een boom lijkt op een klimpaal met zijarmen en er hangen groene frutsels aan, die bladeren worden genoemd. Dus toen Mark, Bart en ik aankwamen in het park, zat Iet daar al  achter een tafel, papieren en startnummers bij de hand.

Ze was al vroeg in Winschoten en maar gelijk het park ingelopen ,toen ze een boom met een brede kruin zag en een lekker grasveldje eromheen. Dus gelijk een bord bevestigd met het opschrift: Van Ida, oafbliev’n en wegweez’n. Kortom een mooi plekje.

De teamlopers druppelden, mooie metafoor bij deze temperaturen, een voor een binnen. Uiteraard werd er gefilosofeerd over de mogelijkheden aangaande tijden. Over het algemeen werden die aangepast. Over het algemeen, want enkele lopers liepen precies de opgegeven tijd of zelfs sneller.

Er werd zelfs geopperd dat iemand met een snelle tijd een kus van de voorzitter zou krijgen. Dus het gedoe rondom de Spaanse kus, had indruk gemaakt. Bij mijn weten heeft het voorstel, kus van de voorzitter, geen concrete gevolgen gehad. Een Fivelstreekschandaal is dus uitgebleven. (Sensatiebeluste lezers, die hoopten op een sappige, juicy ontknoping, kunnen nu stoppen met lezen en de kanarie gaan uitlaten.)

De eerste lopers die voor ons van start gingen waren Bart en Sanne, want zij deden de 50 km. Vijftig kilometer harddruipen, je moet maar durven!

Daarna volgden de nummers 1 van de 10 x 10 estafette. Onze club was met 3 teams aanwezig. Het 1e team was min of meer het team van de snelle lopers, die zelf ook vonden dat het snel moest. Het tweede en derde team een soort mix zeg maar van lopers die ook snel zijn, maar dat niet altijd willen laten blijken, maar uiteraard even waardevol.

Traditiegetrouw moest een beroep worden gedaan op invallers, ik geloof 5. Dat had tot gevolg dat het groepje organisatoren was uitgedund van 3 naar  1, want Iet en Mark moesten op het allerlaatst ook nog hun loopspullen activeren. Dit keer liep ikzelf niet mee, dus was ik de enige die moest noteren, startnummers uitreiken en de chipwissel in goede banen leiden.

Gelukkig was Mariska ook gearriveerd en die zorgde als de eerste de beste medewerker van het Leger des Heils ervoor, dat de binnendruppende loper zijn zouten weer kon aanvullen met een krachtige bouillon.

Het was voor de lopers echt warm: De eerste kilometers gingen wel, maar het gedeelte richting Heiligerlee door de wijken was een beproeving. Daarom des te meer respect voor alle gelopen tijden.

Wel was er een merkwaardig fenomeen: Jack en Lex liepen precies de tijd die ze hadden opgegeven. Saillant detail :Lex had een tijd van 55 minuten in het hoofd en realiseerde zich pas na, ik zei nà, de finish dat dit een p.r was. Lieve lezers, laten we dit verschijnsel van Lex extrapoleren: Neem voor aanvang een tijd in gedachten, ga lopen et voilà, een p.r lacht je toe op de meet. Het wordt nog merkwaardiger: Suzanne had als tijd 1 uur en 5 minuten opgegeven. Bij de eindstreep bleek dat er pas 56 minuten waren verstreken. En dat lag niet aan een haperend klokje!

Ondertussen hadden de 50 kilometerboys er al flink wat emmers zweet doorgejaagd. Het was voor hen logischerwijs een andere beproeving dan voor de 10 km.-lopers.

Bart moest na 37.5 km de handdoek in de ring gooien. Heel verstandig want het werd hem wat wazig voor de ogen. Na een paar uurtjes onder Ida’s boom durfde hij de terugreis aanvaarden naar huis. Jammer Bart, maar aan de andere kant het enig verstandige dat je op dat moment kon doen. Gezondheid voor alles.

Sanne maakte de 50 wel vol. Dat kwam mede door de liefdevolle bezorgdheid van Lisanne natuurlijk.(Wil je nog wat drinken lieverd? Moet je een droog shirtje mijn oogappel?) Wie raakt daar nou niet door gemotiveerd. Op zulke uitingen loop je desnoods de 100 km uit.

Het was ondanks de temperatuur weer erg geslaagd en gezellig.

Allereerst bedank ik Gerard ,Barry, Gideon, Jorus, Mark, Demian, Wietze, Johann, Siemon, Danny (ook sponsor!),Jan K., Bram, Aukje, Jack, Andries, Janny, Barbara, Jan ten H., Lex, Frank, Fem, Lisanne, Maris, Bert, Froukje, Patrick, Ida, Mark, Alex en Suzanne voor hun geweldige inzet, het zag er swaggy uit.

Bart en Sanne voor hun heldenmoed om die 50 onder de zolen door te knerpen.

Siemon heeft ons het transporteren van de spullen veraangenaamd door het bolderkarretje, Maris bedankt voor het beschikbaar stellen van haar outdooraccessoires en jerrycan, Jan Krans voor het leveren van de slimme buis, Gerry voor het broodnodige flesjesaantal, Wiebo voor het uitzoeken van de partytent en Bart voor het mogen gebruiken van zijn bagageruimte t.a.v. allerlei benodigdheden.

En natuurlijk mijn medegabbers Iet en Mark voor het weer organiseren van het een en ander.

 

Zo rond 21.00 namen Mark, Suzanne en ik nog wat te drinken en een stuk taart in het paviljoen. Helaas was de keuken voor de warme hap al dicht.

Daarna in de auto, spullen terug naar waar ze horen en rond 21,40 weer thuis. Gelukkig herkende mijn vrouw me nog na die langde dag afwezigheid.

 

Volgend jaar maar weer toch? Dan is het op 14 september en nee, je hoeft morgen nog niet je weerapp te raadplegen.

Ida wil die boom en de 20 vierkante meter eromheen kopen. Er komt een actie genaamd ‘Koop die fokking boom.’ Hou de site in de gaten.

About the author

avFivelstreek